نگو که حرمت عشق شکسته
تو آبروی عشقی :)
میدونید چیه؟ علی رغم هرکسی که میگفت نگو من گفتم! قضیه واسه امروز و دیروز نیست بیشتر از یه ماه پیش گفتم! همه چیو تک به تک براش توضیح دادم! هرچقدر با خودم کلنجار رفتم دیدم کار درستِ بقیه کار درستِ من نیست! من سادگی و روراست بودن تو ذاتمه همینه که منو من میکنه! اون اوایل که فرق کلمه ی غیرت و تعصب رو نمیدونست ترسیدم که بگم اما کم کم با شخصیت واقعیش آشنا شدم فهمیدم وقتی میگه تعصب منظورش غیرته وقتی میگه غیرت منظورش تعصبه و واسه همینه اصلا که از غیرت بدش میاد!! چون درواقع از تعصب بدش میومد! بهش اعتماد کردم و دلمو به دریا زدم! میترسیدم از دستش بدم! مگه چندتا آدم پیدا میشه رو کره ی زمین که اولین خاطره اشون نوزادیه من باشه! یا اونقدر باهام ارتباط قلبی داشته باشه که حال بدمو حس کنه و خوابمو ببینه؟ یا هرموقع دلش بگیره بیاد نزدیک خونمون قدم بزنه بدون اینکه من روحمم خبر داشته باشه؟
میدونید؟ من تو هر مردی که جلوی راهم میومد دنبال "میم" می گشتم!
یاد این حرف دکتر هلاکویی افتادم "من کار خوب و درست خودم رو انجام میدم! شمارو خوشحال کرد بسیار خوشحال میشم! شمارو ناراحت کرد بسیار بسیار متاسفم! اما کماکان کار خوب و درست خودم رو انجام میدم"
پیـ نوشت: "چرا گربه شدی حالا؟" "ریش دارم این ایموجی ها باهام همدردی میکنن" :))))