آدم واقعا نمیدونه دنیا قراره به کدوم سمت ببرتش اما به نظرم اونی برنده ست که هر وری بره اونجا رو برای خودش به یه باغ قشنگ تبدیل کنه! میدونید چی میگم؟ یه چیزی تو مایه های اینی که میگن خودت رو به جریان بسپر! یا میگن خلاف جریان پارو نزن!
رها کردم! شایدم مثل همیشه جا زدم! تا همین امروز جسارت نوشتنشو نداشتم اما خب راستش من همونقدر که بلدم خوشگل پا پس بکشم بلدم اهداف جدید برای پر قدرت ادامه دادن راهم رو هم پیدا کنم! بخشیش رو مدیون پدر و مادرمم که چند بعدی پرورشم دادن! هرچند همین چند بعدی بودن معایب خودشو هم داره ولی حداقلش اینه که به خودم اعتماد دارم که میتونم مسیر جدیدی رو برای آینده م انتخاب کنم!
به وقت شهریور 1401
یا علی :)